.svg.png)
Leren, maken en meedenken: stagelopen bij Spark
Een stage bij Spark is allesbehalve standaard. Vanaf dag één wordje hier volwaardig onderdeel van het team: je krijgt geen typische ‘stagiairtaken’, maar échte verantwoordelijkheid. Of je nu testopstellingen bouwt, prototypes maakt of data analyseert, je werkt mee aan projecten die ertoe doen.
De 3 stagiairs die in september zijn begonnen vertellen hoe het is om bij Spark te leren en te werken.
Liv Vegter (20, Industrieel Product Ontwerpen Rotterdam)
Folkert Joosten (25, Technical Medicine Delft)
Françoise Keune (26, Technical Medicine Delft)
Waar kennis en creativiteit samenkomen
Wat Folkert en Françoise bindt, is hun nieuwsgierigheid naar de kruising tussen techniek, design en geneeskunde. Françoise zegt: “Ik heb altijd getwijfeld tussen Industrieel Ontwerpen en Geneeskunde. Hier komt dat perfect samen: medische kennis toepassen in productontwikkeling.”
Voor Folkert is dat ook precies wat hem aantrok in Spark: “Na mijn stages in het ziekenhuis wilde ik iets praktischers. Hier leer ik hoe een idee wordt omgezet in iets tastbaars, en dat is enorm leerzaam.”
Liv kwam juist via haar opleiding in contact met Spark. “Twee mensen van Spark kwamen bij ons op school vertellen, en dat maakte indruk. Het leek me een plek waar je veel kunt leren over het vak, en dat klopt.”
.gif)
Een stage waarin je écht iets maakt
Liv en Folkert bouwen samen testopstellingen en prototypes. “We zijn veel aan het boren, zagen, lijmen,” vertelt Liv. “Soms staan we met z’n tweeën een model te maken en dan test je meteen of iets werkt. Dat vind ik leuk: snel iets bouwen, proberen, verbeteren. Het bouwen en prototypes maken is een fijne aanvulling op het schetsen en werken in SolidWorks. Hierdoor zie jeje ideeën snel tot leven komen."
Folkert vult aan: “Ik doe veel metingen in de klimaatkast, analyseer data, maar help ook bij het maken van prototypes. Die afwisseling is fijn. In het ziekenhuis waar ik eerder stage liep, was alles heel rechtlijnig. Hier kun je juist met verschillende projecten tegelijk bezig zijn.”
Ook Françoise ervaart dat als verfrissend: “Ik werk veel met Photoshop, Illustrator en SolidWorks. Soms ontwerp ik een logo, de andere dag sta ik in de werkplaats aan een prototype te knutselen. Die combinatie van creatief en technisch past goed bij mij.”
Een sfeer die motiveert
Alle drie noemen ze de sfeer als iets wat Spark bijzonder maakt.
Liv: “Iedereen is open en enthousiast. Je kunt naar iedereen toe lopen, mensen nemen echt de tijd om iets uit te leggen. En je krijgt hier niet de ‘rottaakjes’, je doet mee met wat er echt speelt.”
Folkert: “Het voelde meteen goed toen ik hier begon. Je mening wordt serieus genomen, je wordt niet weggezet als stagiair. Dat maakt dat je met plezier naar je werk gaat.”
Françoise herkent dat: “Ik stel veel vragen, en dat is hier helemaal oké. Mensen vinden het juist leuk als je meedenkt.”
Die laagdrempeligheid is typisch Spark. De sfeer is professioneel én ontspannen. Van brainstorms tot tafeltenniswedstrijden in de pauze. “Iedereen is fanatiek,” lacht Liv, “in het werk, maar ook met tafelvoetbal.”
Leren door te doen
De stagiairs leren bij Spark niet alleen over ontwerpen, maar ook over zichzelf.
Liv vertelt: “Ik wilde ontdekken wat voor ontwerper ik eigenlijk ben. Ik vlieg best snel door mijn opleiding, maar hier leer ik wat het betekent om echt iets te maken en toe te passen.”
Folkert: “Ik leer nu om ideeën niet alleen te bedenken, maar ze ook uit te voeren. Even iets in elkaar zetten, testen, aanpassen. Dat praktische proces is precies wat ik zocht.”
Françoise: “Ik wil handiger worden in het ontwerpproces: leren brainstormen, schetsen, verbeteren. En ik wil ontdekken of medische productontwikkeling iets voor mij is. Tot nu toe denk ik: ja.”
Inspiratie
De drie stagiairs worden geïnspireerd door de ervaren ontwerpers bij Spark.
Folkert: “Ik sta soms echt versteld van hun kennis. Ze weten precies hoe iets werkt en hoe je dat kunt maken. Dat inspireert me.”
Ook duurzaamheid en innovatie in de zorg spelen een rol. “In de zorg wordt veel weggegooid,” zegt Folkert. “Het is steriel en veilig, maar niet duurzaam. Dat kan beter.”
Françoise voegt toe: “Ik vind het mooi om te zien hoe ontwerpen de zorg efficiënter en duurzamer kunnen maken. Er kan nog zó veel verbeterd worden.”
En de toekomst?
Liv droomt van een plek waar ze zichzelf kan blijven uitdagen: “Of datnu in Nederland is of aan de andere kant van de wereld.”Françoise hoopt op een baan “met veel diverse taken en dat ik kan blijvenleren, zoals bij Spark, en misschien een boerderijtje erbij.” Folkert vathet simpel samen: “Een leuk leven en een baan die niet voelt als moeten.”
